قارچ و مشکلات ناخن
قارچ ناخن (Onychomycosis) یک عفونت شایع است که توسط انواع قارچ‌ها به وجود می‌آید. این عفونت اغلب ناخن‌های پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما ناخن‌های دست نیز می‌توانند آلوده شوند. قارچ‌ها معمولاً در محیط‌های گرم و مرطوب مثل کفش‌های بسته یا سالن‌های ورزشی رشد می‌کنند و می‌توانند به راحتی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
علائم قارچ ناخن:
– تغییر رنگ ناخن به زرد، قهوه‌ای یا سفید
– ضخیم شدن یا شکننده شدن ناخن
– لایه‌لایه شدن و جدا شدن ناخن از بستر خود
– بوی ناخوشایند
– درد و التهاب اطراف ناخن
علل شایع:
– محیط‌های مرطوب (مثل استخرها یا سالن‌های ورزشی)
– تعریق بیش از حد پاها
– پوشیدن کفش‌های تنگ و بسته
– ضعف سیستم ایمنی
– استفاده از ابزارهای آلوده برای مانیکور و پدیکور
درمان‌ها:
1. داروهای ضد قارچ خوراکی: داروهایی مانند تربینافین و ایتراکونازول که به مدت چند هفته مصرف می‌شوند.
2. داروهای موضعی: کرم‌ها یا لاک‌های ضد قارچ که مستقیم روی ناخن استفاده می‌شوند. تأثیر این داروها معمولاً کندتر است.
3. جراحی یا برداشتن ناخن: در موارد شدید، ممکن است نیاز به برداشتن کامل ناخن باشد.
4. لیزر درمانی: این روش در برخی موارد برای درمان قارچ ناخن استفاده می‌شود.
پیشگیری:
– خشک نگه داشتن پاها
– پوشیدن جوراب‌های نخی و کفش‌های باز
– اجتناب از اشتراک ابزارهای مانیکور و پدیکور
– استفاده از ضد عفونی‌کننده‌ها در محیط‌های عمومی
درمان‌های بیشتر و جزئیات آنها:
1. داروهای ضد قارچ خوراکی (سیستمیک):
این داروها معمولاً مؤثرترین روش برای درمان قارچ ناخن هستند. آنها از طریق جریان خون به ناخن رسیده و با قارچ مقابله می‌کنند. برخی از رایج‌ترین داروها شامل موارد زیر هستند:
– تربینافین (Lamisil): این دارو معمولاً به مدت 6 تا 12 هفته مصرف می‌شود و عملکردش بر اساس جلوگیری از رشد قارچ‌ها است. اثرات آن تا زمانی که ناخن جدید رشد کند دیده نمی‌شود.
– ایتراکونازول (Sporanox): به صورت دوره‌ای مصرف می‌شود و به بهبود رشد ناخن سالم کمک می‌کند.
این داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند، مثل مشکلات گوارشی یا آسیب به کبد. در نتیجه، معمولاً پزشکان قبل از شروع درمان آزمایش‌های لازم را برای اطمینان از سلامتی بیمار انجام می‌دهند.
2. داروهای موضعی:
این داروها بیشتر برای موارد خفیف تا متوسط استفاده می‌شوند یا به عنوان مکمل داروهای خوراکی. شامل:
– لاک ضد قارچ (Ciclopirox): به طور مستقیم روی ناخن و اطراف آن زده می‌شود. درمان ممکن است تا 12 ماه طول بکشد و باید به‌طور منظم استفاده شود.
– محلول موضعی ائفیناکونازول (Jublia) و تاوابورول (Kerydin): این‌ها داروهای جدیدتری هستند که به‌طور مستقیم روی ناخن استفاده می‌شوند. این روش‌ها مناسب‌تر برای بیمارانی هستند که نمی‌خواهند داروهای خوراکی مصرف کنند.
3. درمان لیزری:
این روش در سال‌های اخیر محبوب شده است. لیزر با عبور از ناخن، گرما تولید می‌کند که باعث از بین رفتن قارچ‌ها می‌شود. لیزر بدون درد است و معمولاً عوارض جانبی ندارد. با این حال، نیاز به چندین جلسه درمانی و هزینه بالاتر نسبت به داروهای خوراکی یا موضعی دارد.
4.برداشتن ناخن (جراحی):
در موارد شدید که درمان‌های دیگر مؤثر نبوده‌اند، پزشکان ممکن است تصمیم به برداشتن ناخن بگیرند. این کار یا به‌صورت موقت یا دائم انجام می‌شود:
– برداشتن موقت: اجازه می‌دهد داروهای موضعی به ناحیه زیر ناخن نفوذ کنند.
– برداشتن دائم: در صورتی که ناخن دچار آسیب شدید و غیرقابل‌برگشت شده باشد.
راه‌های طبیعی و خانگی برای کمک به درمان:
برخی افراد ممکن است به دنبال روش‌های طبیعی برای مقابله با قارچ ناخن باشند. گرچه این راه‌های طبیعی و خانگی ممکن است در موارد خفیف یا به عنوان مکملی برای درمان‌های پزشکی استفاده شوند. اما اثربخشی آنها به طور علمی کمتر تأیید شده و نیاز به مشورت با پزشک دارند. برخی از این روش‌ها عبارتند از:
1. روغن درخت چای (Tea Tree Oil):
روغن درخت چای دارای خواص ضد قارچ و ضد باکتری است. به همین دلیل به‌طور سنتی برای درمان عفونت‌های پوستی از جمله قارچ ناخن استفاده می‌شود. برای استفاده:
– چند قطره از روغن را روی ناخن آسیب‌دیده بزنید و ماساژ دهید.
– این کار را دو بار در روز انجام دهید تا علائم بهبود یابند.
2. سرکه سیب:
خاصیت اسیدی سرکه سیب می‌تواند به تنظیم pH پوست کمک کند و مانع از رشد قارچ شود. برای استفاده:
– پاها را در محلول یک‌به‌یک آب و سرکه سیب به مدت 20 دقیقه خیس کنید.
– این کار را روزانه تکرار کنید.
3. سیر:
سیر دارای خواص ضد قارچ و ضد میکروب است. برای استفاده:
– چند حبه سیر خرد شده را روی ناخن بمالید یا درون کفشی که برای مدت طولانی می‌پوشید قرار دهید.
– یا می‌توانید از مکمل‌های سیر استفاده کنید (با مشورت پزشک).
4. روغن نارگیل:
روغن نارگیل حاوی اسید لوریک است که به مبارزه با قارچ‌ها کمک می‌کند. برای استفاده:
– مقداری روغن نارگیل روی ناخن و اطراف آن بمالید و بگذارید جذب شود. این کار را چندین بار در روز انجام دهید.
5. جوش شیرین:
جوش شیرین به دلیل خواص قلیایی‌اش می‌تواند به خشک کردن محیط قارچ‌ها و جلوگیری از رشد آنها کمک کند. برای استفاده:
– پاها را در محلول آب و جوش شیرین خیس کنید.
– یا پودر جوش شیرین را به کفش‌ها یا جوراب‌ها بپاشید تا رطوبت را جذب کند.
6. عصاره برگ زیتون:
این عصاره نیز دارای خاصیت ضد قارچی است و می‌تواند به عنوان مکمل درمانی استفاده شود. مصرف عصاره برگ زیتون به صورت خوراکی یا موضعی (در قالب کرم) به مبارزه با عفونت کمک می‌کند.
توصیه‌های کلی برای جلوگیری از عود قارچ:
– همیشه پاهایتان را خشک نگه دارید، به ویژه بین انگشتان.
– از جوراب‌های نخی یا مواد قابل تنفس استفاده کنید.
– از پوشیدن کفش‌های تنگ و بسته به مدت طولانی خودداری کنید.
– ابزارهای مانیکور و پدیکور خود را به اشتراک نگذارید و آنها را ضدعفونی کنید.
– ناخن‌هایتان را کوتاه و مرتب نگه دارید تا از تجمع رطوبت زیر ناخن جلوگیری شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟
اگر علائم قارچ ناخن ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، و به‌ویژه اگر بیماری‌هایی مثل دیابت یا ضعف سیستم ایمنی دارید، بهتر است سریعاً به پزشک مراجعه کنید. درمان زودهنگام می‌تواند از پیشرفت عفونت و آسیب بیشتر به ناخن جلوگیری کند.
بدون دیدگاه